Cyfle i gwrdd â’r enwebeion ysbrydoledig ar gyfer gwobr Menywod mewn Chwaraeon Womenspire

“Erbyn hyn mae fy niddordeb i mewn cael pobl eraill i feicio – heb i hynny ymwneud â chystadlu. Mae'n ymwneud â chymuned. Rydw i wedi bod yn rhan o drefnu teithiau beicio hir ac arwain grwpiau," meddai Vera.

“Rydw i wedi bod yn eiriolwr mawr dros gael mwy o fenywod a phobl o liw i wthio eu ffiniau a dechrau ar yr heriau yma. Mae hynny’n golygu mentora, mynychu digwyddiadau a bod yn siaradwr i annog brandiau’r diwydiant beicio i feddwl am sut i fod yn fwy cynhwysol a chynyddu cyfranogiad pobl o wahanol grwpiau.”

“Yn bendant mae dyhead gan lawer o ferched (i chwarae criced) ond dydi'r ddarpariaeth ddim ar gael ar eu cyfer nhw o reidrwydd felly dyna oedd fy mwriad i wrth i mi ddatblygu gyda fy hyfforddiant, gwneud hynny ar gael iddyn nhw fel eu bod nhw'n gallu chwarae gyda ffrindiau a chwarae mewn clybiau sydd â thimau merched,” meddai Lydia.

“Yn Radur yn arbennig, rydyn ni wedi ceisio sefydlu tîm menywod er mwyn iddyn nhw allu cael y dilyniant hwnnw. Mae eu hannog nhw i fod yno gyda’u ffrindiau yn bwysig iawn gan ei bod yn gamp gymdeithasol iawn. Os gallwch chi annog pobl i aros gyda’i gilydd, a gwneud y sesiynau’n hwyl ac yn gyffrous, bydd y gyfradd rhoi'r gorau iddi’n gostwng.”

“Fy swydd i yw Gweithiwr Proffesiynol Atgyfeirio at Ymarfer. Mae’n rôl unigryw fel hyfforddwr ffitrwydd, yn gweithio gyda phobl â chyflyrau meddygol gwahanol i helpu i gynnal eu symudedd, eu hannibyniaeth neu wella ar ôl llawdriniaethau gyda’r fantais hirdymor o gynnal annibyniaeth a dychwelyd yn ôl i rywfaint o ffitrwydd corfforol,” meddai Emma.

“Rydw i hefyd yn arwain nifer o wahanol sesiynau pêl droed gyda chlybiau gwahanol ac yn hyfforddi’n frwd mewn canolfan hamdden. Rydw i wedi cael fy syfrdanu o gael fy enwebu mewn gwirionedd. Mae gwybod fy mod i wedi effeithio ar bobl mewn ffordd gadarnhaol yn gwneud y cyfan yn werth chweil.”

“Roeddwn i’n Bennaeth Rygbi ym Mhrifysgol Abertawe felly roeddwn i'n jyglo’r swydd lawn amser honno, yn ceisio chwarae i’r safon orau y gallwn i ac yn gapten ar Gymru, gan arwain y merched drwy’r newid a’r broses yma,” meddai Siwan.

“Y prif beth i mi oedd mai fi oedd llais y garfan. Rydw i’n cofio pan gyhoeddwyd y cytundebau proffesiynol, siarad â'r merched dan 18 oed. Roedden nhw mor gyffrous oherwydd nawr fe allan nhw anelu at fod yn chwaraewyr rygbi proffesiynol.”